ബംഗലുരു നാട്‌ : റിലേ ഓട്ടം

റിലേ ഓട്ടങ്ങളിലെ ബാറ്റണ്‍ കൈമാറുന്ന ആ പ്രോസ്സ്സ് നെ മനസ്സില്‍ ഓര്‍ത്ത്‌കൊണ്ടു...

ബിജിംഗ് ഒളിമ്പിക്സിലെ റിലേ ഓട്ടം കണ്ടപ്പോളാണ് ഇതേ അനുഭവം ജീവിതത്തിലുമുണ്ടാവുമല്ലോ എന്ന് ഓര്‍ത്തത്‌. ഉണ്ടായി എന്നതാണു സത്യം. കഴിഞ്ഞ വീകെന്‍ഡ്‌ ആയിരുന്നു അത്.

പതിവ് പോലെ ശനിയാഴ്ച രാവിലെ... ആലസ്യത്തിന്‍്ടെ പുതപ്പില്‍ നിന്നു പുറത്തിറങ്ങിയപ്പോള്‍ നേരം എട്ടു മണി. വീട്ടിനുള്ളില്‍ കുത്തിയിരിക്കാന്‍ പറ്റില്ല എന്ന് ഭാര്യ. ശരി, ഒന്നു കറങ്ങിയേക്കാം എന്ന് ഒരു തോന്നല്‍. കൂട്ടത്തില്‍ ക്യാമറ റിപ്പയര്‍ ചെയ്യാന്‍ കൊടുക്കണം. പിന്നെ ചെറിയ ഒരു ഷോപ്പിങ്ങ് (ഭാര്യയ്കല്ലാ). നമ്മുടെ അയല്‍ വാസിയായ കൂട്ടുകാരനെ ഒന്നു വിളിച്ചു നോക്കി. അവനു സമ്മതം. "നമുക്കു നാഗാറ്ജജു്നയീല്‍ നിന്നും കഴിക്കാം. ഇതു മാത്രമാണ് അവന് ഒരു കണ്ടിഷന്. ആഹാരത്തിന്ടെ കാര്യത്തില്‍ അവന് ആകെ ഒരു ടെന്‍ഷന്‍ ആണ്. അവന്ടെ ഭാര്യ നല്ല ഭക്ഷണം ഉണ്ടാക്കികൊടുക്കുന്നതയാണ് കേട്ടറിവ്. എന്നാലും കൂട്ടില്‍ നിന്നും ഇറക്കി വിടുന്ന സിംഹത്തെ പോലെയാണ് (അതിന് എത്ര നല്ല ഭക്ഷണം കൂട്ടിനകത്ത്‌ കൊടുത്താലും) ചില സമയങ്ങളില്‍ അവന്‍. ഓടി നടന്നു കാണുന്നതെല്ലാം അകത്താക്കുന്ന ഒരു സ്വഭാവം. ഒരു ചെയിന്ച്ച് ഒക്കെ വേണ്ടേ ഏതു സിംഹത്തിനും. (കൂട്ടത്തില്‍ എനിക്കും). " ആന്ധ്രാ മീല്‍സ്‌ കഴിക്കാം, കുറച്ചു കാലമായി കഴിച്ചിട്ട്" (കഴിഞ്ഞ ആഴ്ചയാണ് ഓഫീസില്‍ നിന്നും കൊലീഗ്സും ആയി പുറത്തു പോയി കഴിച്ചത്). ഭക്ഷണ കാര്യത്തില്‍ ചെറിയ നുണകള്‍ ഭാര്യയോടു പറയാം. ഇല്ലെങ്കില്‍ കേരള ഫുഡ് എന്ന് പറഞ്ഞു വാശി കാട്ടും. ചോറും കാരാ പൊടിയും നെയ്യും ചേര്‍ത്ത് ആദ്യം ഒരു പിടി, പിന്നെ പരിപ്പും പപ്പടവും ചേര്‍ത്ത് കൂട്ടി കുഴച്ച്ച്ചു...ഒപ്പം ഗുണ്ടൂര്‍ ചിക്കനും. ഭാര്യക്കും ഒരു ചെയിന്ച്ച് ഒക്കെ വേണ്ടെ. പക്ഷെ എന്തോ അവള്ക്ക് അതിനോട് വലിയ താത്പര്യം ഒന്നും ഇല്ല.

അങ്ങനെ ഉച്ചയോടടുക്കാറായപ്പോള്‍ ഞങ്ങള്‍ വീട്ടില്‍ നിന്നിറങ്ങി. കാറിലാണ് യാത്ര. ഒപ്പം സുഹൃത്തും ഭാര്യയും ഉണ്ട്. ആദ്യം ക്യാമറ ഷോപ്പ് ലേക്ക്, പിന്നെ ഭക്ഷണം. ഇതായിരുന്നു പ്ലാന്‍. വളരെ തിരക്കേറിയ ഒരു ഷോപ്പിങ്ങ് സ്ഥലത്താണ് ഈ ക്യാമറ ഷോപ്പ്. അങ്ങോട്ടടുതപ്പോള്‍ തന്നെ മനസിലായി പാര്‍ക്കിംഗ് കിട്ടാന്‍ ബുദ്ധിമുട്ടാണെന്നു. എന്ഗനെയെന്കിലും, എവിടെയെങ്കിലും തിരുകി കയറ്റണം എന്നോര്‍ത്ത് മുന്നോട്ടു...നമ്മുടെ സുഹൃത്തിനെ ആ ദൌത്യം എല്പ്പിച്ചു. അങ്ങനെ തിരക്കേറിയ ആ ഷോപ്പിങ്ങ് വഴികളിലൂടെ ഞങ്ങളുടെ കാര്‍ ഓടാന്‍ തുടങ്ങി. ആദ്യത്തെ കറക്കത്തില്‍ തന്നെ ക്യാമറ ഷോപ്പ് കണ്ടെത്താന്‍ കഴിഞ്ഞു . ഭൂമി ഉരുണ്ടാതനെന്നതിനു ഒരു ഉദാഹരണമാണ് ഈ സ്ഥലം. ഒരു സ്ഥലത്തുനിന്ന് പുറപ്പെട്ടാല്‍ തിരിച്ചു അവിടെതന്നെ കറങ്ങിയെത്താം. എല്ലാ വഴികളും 'വണ്‍ വെ' ആണ്. ഷോപ്പ് കണ്ടെതിയെങ്ങിലും അവിടെ പാര്‍ക് ചെയ്യാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല. വണ്ടികള്‍ തലങ്ങും വിലങ്ങും പാര്‍ക്കു ചെയ്യ്തിരിക്കുന്നു. അടുത്ത തവണ കറങ്ങി വരുമ്പോള്‍ ഒരു സ്ഥലം കണ്ടതാമെന്നു കരുതി മുന്നോട്ടു. കാര്‍ ഒന്നു സ്ലോ ചെയ്യാന്‍ പോലുമാവുന്നില്ല, പിന്നില്‍ നിന്നു അട്ടഹാസം മുഴക്കുന്നു വണ്ടികള്‍! "വണ്ടിയില്‍ ബ്രേക്ക് ഉള്ളത് നിര്‍ത്താന്‍ കൂടിയല്ലേ മാഷേ?' സുഹൃതിന്ടെ വക കമന്റ്. അങ്ങനെ ഈ കറക്കം തുടര്‍ന്ന് കൊണ്ടിരുന്നു. ഒരു പാര്‍ക്കിംഗ് സ്ലോട്ട് പോലും കണ്ടെതാനാവതെ അനന്തമായി നീളുന്നു ഈ യാത്ര. പാര്‍ക്കു ചെയ്യാന്‍ കിടക്കുന്ന വാഹനത്തിന്നു മുകളില്‍ കയറ്റി ഇടാനാവുമോ എന്ന് ചിന്തിക്കുന്നു ചിലര്‍! ചില ഷോപ്പിങ്ങ് മാള്‍ നു അകത്തു പാര്‍ക്കിംഗ് ഉണ്ടാവാം, പക്ഷെ പിന്നിലിരിക്കുന്ന ഭാര്യമാരെ ഓര്‍ത്ത് വേണ്ടെന്നു വച്ചു. കരിമ്പിന്‍ കാട്ടിലേക്ക് കാറോടിച്ചു കയറണമോ? സുഹൃത്തിനും മറൊരഭിപ്രയമില്ല. ചില 'നൊ പാര്‍കിംഗ്‌' സിഗ്നലിനു അടുത്ത സ്ഥലമുണ്ട്. പക്ഷെ കാറിനു പിന്‍ ചക്രങ്ങളില്‍ മാത്രം ഓടേണ്ടി വരുമെന്ന് ഓര്‍ത്ത് ആ സാഹസത്തിനു മുതിര്‍ന്നില്ല!.

കുറച്ചു നേരമായി ഈ കറക്കം തുടങ്ങിയിട്ട്. ഞങ്ങള്‍ നിരാശരായി. ഓരോ തവണയും ആ ക്യാമറ ഷോപ്പിന് മുന്നിലൂടെ ഓടുമ്പോള്‍ കൂടിലടച്ച കിളികള്‍ പുറത്തെ ആകാശത്തേയ്ക്ക് തലയിട്ടു എത്തി നോക്കുനത് പോലെ ഞങ്ങള്‍ നോക്കി കൊണ്ടിരുന്നു . ഒരു വിരുതന്‍ ഇതിനിടയ്ക്ക് തന്റ്റെ കാര്‍ ഒരു 'നോ പാര്‍ക്കിംഗ്' സിഗ്നലിന്‍ അടിയില്‍ തന്നെ പാര്‍ക് ചെയ്തു . എന്നിട്ട് സിഗ്നലിന്റെ 'നോ' ഒരു സ്ടിക്കെര്‍ വച്ചു മറച്ചു കളഞ്ഞു! തട്ടിപ്പ് നടത്തിയാലെ ജീവിക്കാന്‍ കഴിയൂ... ഈ കാറിനെന്നാണോ നില്ക്കാന്‍ ഒരു ഭാഗ്യം കിട്ടുക. നിര്‍ത്താന്‍ പോയിട്ട് ഒന്നു സ്ലോ ചെയ്യാന്‍ പറ്റെണ്ടേ?. ഒടുവില്‍ സത്യം തിരുച്ചരിഞ്ഞ ഞങ്ങള്‍ വേറെ വഴികള്‍ ആലോചിക്കാന്‍ തുടങ്ങി . അങ്ങനെയാണ് റിലേ ഓട്ടം എന്ന ഐഡിയ മനസ്സില്‍ ഉദിച്ചത് . ബാറ്റണ്‍ കൈമാറി ലക്ഷ്യത്തിലേക്കു ഓടുന്നവരെ ഞങ്ങള്‍ ഓര്‍ത്തു . അവര്‍ ഒരിക്കലും ഓട്ടം നിര്‍ത്താതെ, ഓടികൊണ്ടുതന്നെ കാര്യം സാധിക്കുന്നു . അങ്ങനെ മനസ്സില്‍ ഒരു പ്ലാന്‍ തയ്യാറാക്കി , സുഹൃത്തും ഭാര്യയും തയ്യാറെടുത്തു.

കാര്‍ വീണ്ടും ക്യാമറ ഷോപ്പിന്നു അടുത്തേയ്ക്ക്. ഞാന്‍ കുറച്ചു സ്ലോ ചെയ്തു.പിന്നില്‍ വരുന്നവന്റെ ഹോണ്‍ ഉച്ചത്തില്‍ മുഴങ്ങാന്‍ തുടങ്ങി. അത് ഓട്ടം തുടങ്ങുനതിന്റെ വെടിയോച്ചയായി എടുത്തു സുഹൃത്തും ഭാര്യയും ക്യാമറയുമായി കാറില്‍ നിന്നു ചാടിയിറങ്ങി....കാറിനൊപ്പം കുറച്ചു ദൂരം ഓടി അവര്‍ റോഡില്‍ ലാന്‍ഡ്‌ ചെയ്തു. ഞാന്‍ എന്റെ ഭാര്യയുമായി കാറില്‍ മുന്നോട്ടു.... ഞങ്ങള്‍ വീണ്ടും ഓടി കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. അടുത്ത തവണ ഷോപ്പ്നു മുന്നിലെത്തിയപ്പോള്‍ സുഹൃത്തിനു സിഗ്നല്‍ നല്കി, അവന്‍ തയ്യാറായിരുന്നില്ല. ഇപ്പോഴും ഷോപ്പില്‍ തന്നെയാണ് . കുറച്ചു തിരക്കുന്ടെന്നാണ് തോന്നുന്നത്. അങ്ങനെ ഓരോ കറക്കത്തിലും ഞങ്ങള്‍ തമ്മില്‍ സിഗ്നലുകള്‍ കൈമാറി. ഒടുവില്‍ അവര്‍ ഷോപ്പിനു മുന്നില്‍ തിരിച്ചെത്തി തയ്യാറാണെന്ന് നിര്‍ദ്ദേശം തന്നു. അടുത്ത തവണ കാര്‍ ഷോപ്പിനു അടുത്തെത്തിയപ്പോള്‍ രണ്ടു പേരും 'വാം അപ്' ചെയ്തു തയ്യാറായിരുന്നു. പിന്നെ കാറിനോപ്പോം കുറച്ചു ദൂരം ഓടി....ചാടി കയറി. അയ്യോ...!സുഹൃത്തിന്ടെ ഭാര്യയ്ക്ക് ചാട്ടം പിഴച്ചു. കാര്‍ പക്ഷെ മുന്നോട്ടു പോയി...സാരമില്ല, അടുത്ത ഉ‌ഴത്തിനായി പുള്ളിക്കാരി തയ്യാറെടുത്തു. ഒടുവില്‍, അടുത്ത തവണ കുറച്ചു ദൂരം കാറിനൊപ്പം ഓടിയലയാലും അവസാനം ചാടി കയറാന്‍ കഴിഞ്ഞു. സുഹൃത്തിനു ആശ്വാസം. അങ്ങനെ റിലേ ഒട്ടങ്ങളിലെ ഒട്ടത്തിനെ അനുസ്മരിക്കുമാറു വളരെ സിസ്റ്റ്മാറ്റിക് ആയി ഞങ്ങള്‍ കാര്യം സാധിച്ചു . ദൌത്യം പൂര്‍തിയാക്കി ഹോട്ടലിലേക്ക് പോവുമ്പോള്‍ മനസ്സില്‍ തോന്നി . കുറച്ചു 'മത്സര' ബുദ്ധി വേണം എപ്പോഴും. ജീവിതം തന്നെ ഒരു ഓട്ടം അല്ലെ? ഓട്ടം മാത്രമല്ല, high jump, long jump, ഗുസ്തി, ബോക്സിംഗ്‌ എല്ലാമുണ്ട് ഈ ജീവിതത്തില്‍...

അഭിപ്രായങ്ങള്‍

നരിക്കുന്നൻ പറഞ്ഞു…
റിലേ നന്നായി. വളരെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു...
യാരിദ്‌|~|Yarid പറഞ്ഞു…
നന്നായി ഉല്ലാസെ ഇങ്ങനെയാണെല്‍ അടൂത്ത ഒളിമ്പിക്സിനു അത്ലറ്റിക്സിലും ഇന്‍ഡ്യക്കു ഒരു സ്വര്‍ണ്ണം ഉറപ്പ്. ഇപ്പോഴെ പ്രാക്ടിസ് ചെയ്തോളു..;)
smitha adharsh പറഞ്ഞു…
ഇതെനിക്ക് തീരെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടില്ല...

ചില ഷോപ്പിങ്ങ് മാള്‍ നു അകത്തു പാര്‍ക്കിംഗ് ഉണ്ടാവാം, പക്ഷെ പിന്നിലിരിക്കുന്ന ഭാര്യമാരെ ഓര്‍ത്ത് വേണ്ടെന്നു വച്ചു. കരിമ്പിന്‍ കാട്ടിലേക്ക് കാറോടിച്ചു കയറണമോ?
ബാക്കിയൊക്കെ നന്നായി ഇഷ്ടപ്പെട്ടു...യാരിദ്‌ പറഞ്ഞതുപോലെ അടുത്ത ഒളിമ്പിക്സ് മെഡല്‍ ഇപ്പഴേ ഉറപ്പാക്കാം..നന്നാറി പ്രാക്ടീസ് ചെയ്തോളൂ..മുടക്കം വരുത്തണ്ട.
പോസ്റ്റ് വായിച്ചു നന്നായി ചിരിച്ചു.
ഉല്ലാസ് പറഞ്ഞു…
അഭിപ്രായങ്ങള്‍ക്കു വളരെ നന്ദി...

ഈ ബ്ലോഗിൽ നിന്നുള്ള ജനപ്രിയ പോസ്റ്റുകള്‍‌

ബംഗളൂരു നാട്‌: എന്റെ അച്ചായന്റെ രണ്ടാം തിരു കല്യാണം!

ഒരു ഓട്ടോഗ്രാഫ്‌ മിനി കഥ

ഓര്‍മ്മകളുടെ കല്‍പ്പടവുകളിലൂടെ...